Het kerstfeest heeft een raakvlak met de viering van de midwinterzonnewende, van de weg terug vanuit het donker naar het nieuwe licht. Hier komen ook de lichtjes en de boom vandaan.
Vanuit de kerk werd dit feest verweven met het kerstverhaal en het vieren van de geboorte van het kind in de stal.

Hiermee werd voorbijgegaan aan de werkelijke bedoeling van dit van oorsprong symbolische verhaal, dat werd doorgegeven vanuit de Wereld van de Wijsheid via een volbewuste, om de ontwikkeling en het verlangen in de mens naar geborgenheid en de zoektocht naar zichzelf te verduidelijken. Het verhaal vertelt over de ‘geboorte’ van wie je werkelijk bent, over in contact komen met je wezen, met het licht in jezelf.
Het werd aangereikt in symbolentaal, de taal van de Wereld van de Wijsheid, maar mensen zijn dit onder invloed van de maan-energie, vanuit het magisch denken gaan invullen en als feitelijk gaan zien.

Jozef en Maria zijn de symbolische verwijzing naar de mannelijke en de vrouwelijke component, het verstand en het gevoel.
Pas als ze er allebei mogen zijn en gaan samenwerken in het leven van een mens, dan komt het wezen aan bod.
Dan wordt ‘het kind’, het licht in de mens geboren en gaat hij letten en reageren op de seintjes die hem via de vrouwelijke component worden aangereikt. Hij gaat samen met zijn wezen verder op zijn pad, om te ervaren en te ontdekken: ´Wie ben ik en wat hoort er bij mij?’
Dit ´geboren´ worden gebeurt in alle rust en eenvoud in de eigen ‘stal’, het eigen menszijn en niet in de drukte van de ´herberg´,  die symbool staat voor de buitenwereld, met zijn toeters en bellen.

Rondom het kind in de kribbe staan diverse symbolische elementen die een rol spelen in dit proces.

De os staat voor de trekkracht van alles wat te maken heeft met het lichaam, zoals schoonheid of kleding. 
Dit in tegenstelling tot de ezel, symbool voor de mens die in contact staat met zijn wezen en kiest voor zijn geestelijke kant en de taak die in blauwdruk in zijn wezen aanwezig is. Hij zal altijd in eenvoud naast de mensen staan.
De herders zijn de volbewusten, in dienst van de Wereld van de Wijsheid.
Zij hebben de taak om, gevoed door de Leraren die symbolisch als engelen naar de herders gaan, te helpen de schaapjes naar hun eigen stal te begeleiden.
De drie koningen die de ster volgen, symboliseren de mens die zijn wezen heeft ontdekt en de mogelijkheid heeft om zijn eigen geestelijke pad te kiezen en de ster, zijn impulsen te volgen op zijn ontdekkingsreis naar zichzelf.

Dit is heel wat anders dan het letterlijke verhaal zoals het vanuit de kerk wordt aangereikt, waarbij de geboorte van het licht buiten de mens wordt geplaatst en er een ´verlosser´ wordt geboren.

Het verhaal is een ‘wij-feest’ in de buitenwereld geworden, terwijl het eigenlijk een individueel proces is dat zich in de mens afspeelt en nooit als kerstfeest bedoeld was.
Je kunt het ook niet delen met een ander en het is natuurlijk niet gebonden aan die ene dag in het jaar.

Voor velen in deze maatschappij is tegenwoordig het kerstfeest alleen nog maar een veelkleurige franje van versieringen, kaartjes, lekker eten en samen gezelligheid zoeken.
Het verlangen van een mens naar licht in de duisternis van alle beslommeringen, naar geborgenheid en rust in zichzelf, wordt gezocht in de stof, terwijl als hij in contact met zijn wezen staat, deze geborgenheid en rust er steeds is en niet alleen met kerst.

Het is prima om van alle franje te genieten als je dat fijn vindt, maar een geestelijke betekenis zit hier niet in.

Kerstmis

Het licht dat geboren wordt
is de mens die zich in het ongewisse stort.
En in de zilveren onschuld van het Kind
spelenderwijs zijn weg wel vindt.

Weet: het stralen van de ster
bent uzelf, dus zoek het niet te ver.
Wijsheid is niet te vinden in een verstandig woord,
nee, Wijsheid is vaak ongehoord.